หลังจากที่รูน สามารถทำลายสถิติดาวยิงสูงสุดตลอดกาลของสโมสรโดยฝีเท้าของท่านเซอร์ บ็อบบี้ ชาร์ตันลงได้ ก็มีเสียงสรรเสริญมาจากรอบทิศทางถึงการทำประตูมาได้ตลอดเวลา ส่วนตัวมองว่าสถิตินี้ของรูน คงจะอยู่ได้อีกเป็นอย่างน้อยก็ 30-40 ปีอย่างแน่นอน(ยกเว้นถ้ายกเลิกกฏล้ำหน้าไปเสียก่อน) นั่นเป็นเพราะว่า

การเล่นกองหน้าที่ยากมากขึ้น

การเล่นกองหน้านั้นต้องยอมรับว่าไม่ว่าจะสมัยไหนมันก็มีความยากในตัวมันเอง ยิ่งในอนาคตเรื่องของการฟื้นฟูสภาพร่างกายดีขึ้น การเล่นได้ยาวนานมากขึ้น นั่นทำให้กองหน้าจะต้องเล่นได้ยากมากขึ้นไปด้วย การเจอกับกองหลังแต่ละทีมต้องบอกว่าไม่ง่ายเลยเดี๋ยวนี้ แต่ละคนแข็งแกร่งดั่งหินผาด้วยกันทั้งนั้น ทำให้การที่จะต้องยิงให้ได้อย่างน้อยฤดูกาลละ 20 ประตูขึ้นไปเป็นจำนวนอย่างน้อย 12 ฤดูกาลติดกัน บอกเลยว่าไม่ใช่เรื่องง่ายอีกแล้ว

การลงตัวจริงยากมาขึ้น

ไม่เพียงแค่คู่ต่อสู้จะแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น การได้ลงเล่นกองหน้าก็จะยากขึ้นไปด้วย เนื่องจากแท็คติคสมัยนี้เน้นไปที่การครองบอลกลางสนามมากว่า ทำให้โควต้าในแดนหน้าลดน้อยลง ส่วนใหญ่มักจะเป็นศูนย์หน้าตัวเป้าอย่างเดียว การเล่นหน้าคู่นี่ไม่ค่อยเห็นแล้ว นั่นทำให้โอกาสการลงสนามน้อยลงและยากมากขึ้น นั่นจึงทำให้การทำประตูให้ได้มากๆยากขึ้นไปด้วย

การอยู่ทีมเดียว 10 ปีขึ้นไปยากขึ้น

เรื่องสุดท้ายที่มีผลอย่างมากก็คือ การที่นักเตะคนหนึ่งจะจงรักภักดีกับสโมสรเดิมยาวนานเป็น 10 ปีเหมือนเมื่อก่อนนั้นยากแล้ว เพราะเหล่าบรรดาเอเย่นต์ต่างก็เป่าหูเพื่อให้ได้ย้ายตลอด(ได้ฟันส่วนต่างค่าเหนื่อยและค่าย้าย) นั่นทำให้การสร้างสถิติอย่างต่อเนื่องนั่น ทำได้ยากมากแล้วในอนาคต ยังไงก็ต้องขอสดุดีรูน ไว้ตรงนี้ด้วยอีกคน